Speel je een rol, of ben je jezelf? En als je dan jezelf bent, hoe weet je dan wie dat is? Ik deel graag een andere manier van kijken naar de persoon wie jij in de spiegel denkt te zien.
Wie ben ik?
Heb jij je wel eens afgevraagd wat het hebben van een ‘ik’ nu eigenlijk inhoudt? Mij heeft de vraag ‘wie ben ik?’ behoorlijk geconsumeerd. Eenvoudige vraag zou je denken. Tóch heb ik tijdenlang mezelf een acteur gevoeld. Een acteur in een film waarin ik de rol, mijn plek heb moeten zoeken welke ik mij kon toe eigenen. Dit om op zijn minst mij een identiteit aan te kunnen meten. Dit laatste om enigszins een bevestiging te hebben van wat nu precies mijn aandeel is in mijn waarneming van deze wereld.
Vervolgens trek je de conclusie dat het spelen in een film dus niet echt is en dat je daarom dus speelt. Jouw rol draait op een besturingssysteem dat vol met programma’s staat die je afdraait. Er is dus een ‘ik’ ontstaan op basis van zintuiglijke waarnemingen en de interpretatie van alles dat daar aan gepasseerd is. Je kunt concluderen dat als deze ‘ik’ ontstaan is, deze dan eigenlijk niet bestaat… Want die film is niet echt, nietwaar?
De Oscar gaat naar…
Hoezo besta ik niet? Nou, als je een rol speelt, dan is het leven an sich, behoorlijk subjectief. Iedereen die naar een film kijkt neemt deze op zijn of haar eigen wijze waar, wat de intentie van de filmmaker of acteur ook is. We spelen vol overgave en we verdienen (voor onze inspanning) allemaal een Oscar!
Terug naar ‘wie ben ik?’. Als ik niet die persoon op dat doek ben, wie ben ik dan als ik uit de film stap, door heb dat ik acteer en de toeschouwer van mijn rol, mijn film wordt? Ja, waarschijnlijk voel je je dan toch nog steeds erg betrokken bij de film en wordt je door het drama en de comedy meegesleept. Waarschijnlijk zou je jezelf nog steeds naar een happy end willen aansturen. Zolang je nog steeds aan de rol gehecht, dus toeschouwer bent, ben je dus nog steeds niet werkelijk vrij van de rol. Ik zou je willen inspireren tot objectief waarnemen in plaats van het leven subjectief ondergaan.
Het is de waarheid
Wil je werkelijk zijn, dan zul je alles moeten doorzien en beseffen dat ook in de waarheid, het wakker zijn, er een plek voor de acteur of actrice is. Want tijdens dit fysieke bestaan met een lichaam en haar zintuigen, kan er niets of niemand buitengesloten worden. Het is altijd en-en, dus niet of-of. Vanuit het geloof dat ALLES één is en in verbinding tot elkaar staat, beweegt dus dat stukje ‘ik’ die we gecreëerd hebben. Ooit was het hoofd leeg van ‘verstandelijk’ denken waarin we niks van niemand gekopieerd en geplakt hebben. Ooit was er nog géén programma of besturingssysteem waarop we in ons volwassen bestaan zijn gaan draaien. Ooit vonden we niets van iets…
Dit ‘ooit’ is er nu nog steeds en is er altijd geweest. Velen zoeken het op vele manieren, maar het is er al. Het is als een vis die naar water zoekt. Je kunt niet worden wat je in werkelijkheid al bent! Ben jij daadwerkelijk een verzameling labels die jij of anderen op jou geplakt hebben?
Wil je werkelijk ontdekken wie je bent, stel jezelf dan eens de vraag… Wat of wie ben ik niet?
Over Stefan, gastblogger en auteur:
Stefan houdt zich bezig met Eenheidsbewustzijn en coaching. Zo biedt hij een vingerwijzing richting jouw werkelijke Zelf. Een leven lang onderzoeken wat ons als mens beweegt en waarom we doen wat we doen, zijn de drijfveren geweest. Hij faciliteert 1 Sessies, blogt, vlogt, maakt podcasts m.b.t Eenheidsbewustzijn en laat het vooral aan jou over of je er wel of niet iets mee doet. Wil je meer weten over Stefan of Eenheidsbewustzijn?
